De naam eetstoornis heeft waarschijnlijk weinig uitleg nodig. Het is een psychische aandoening dat zich kenmerkt door een verstoord eetgedrag of patroon. De oorzaken van een eetstoornis kunnen heel divers zijn, de meeste zijn verbonden aan een bepaald trauma. Er zijn veel seksueel misbruik gevolgen, een eetstoornis is één van de bekendste en best te herkennen psychische aandoeningen. Dit komt omdat slachtoffers zichzelf vaak de schuld geven van seksueel misbruik en het daardoor op zichzelf uiten.

Lastig onderwerp

Het zijn lastige onderwerpen voor mensen om over te praten, zowel een eetstoornis als seksueel misbruik. Natuurlijk voor het slachtoffer zelf is het ontzettend moeilijk om hierover te praten, maar ook de omgeving kan het hier lastig mee hebben. Er is een dunne lijn om voor de ontvanger aan de bel te trekken. Je wilt natuurlijk niet de verkeerde aannames doen. Dit komt omdat er op veel onderwerpen, waaronder deze twee, een taboe rust. Dit heeft als pijnlijk gevolg dat slachtoffers jaren lang hun gevoelens opkroppen.

Overlevingsstrategie

Een eetstoornis kan zich uiten doordat een persoon minder of helemaal niet gaat eten, meer eten, gaat overgeven of laxeren. Zo kunnen slachtoffers veel bijkomen in gewicht of juist flink afvallen. Het is een manier om de schaamte en schuld niet te hoeven voelen. Zo verbergen ze de pijn en hebben ze een andere focus dan de daadwerkelijke pijn die ze hebben gevoeld. Ze zijn alleen nog maar bezig met het niet, of juist heel veel, eten en andere dingen die daarbij komen kijken. Daardoor kunnen ze de pijn van seksueel misbruik van zich afzetten.

Trek aan de bel

Zodra je een vermoeden krijgt dat iemand in je omgeving te maken heeft met seksueel misbruik, trek dan altijd aan de bel. Tegenwoordig staat het internet vol met adressen van hulpverleners die je kunnen helpen. Als je slachtoffer bent kun je ook via deze manier om hulp vragen. Je kunt ook een vertrouwenspersoon aanspreken. Dat is meestal een familielid, maar het kan ook een goede vriend/vriendin zijn of een decaan op je school. Zowel hulpverleners als vertrouwenspersonen kunnen je bijstaan in deze moeilijke periode en je helpen bij het zoeken naar professionele hulp.